हरवल्या दाही दिशा त्या
हरवला तो सहारा
बंद झाली दारे अचानक
पाखरू सोडून गेला पिंजरा
आर्त मनाचा आता
कंठ दाटून येतो
आलं वादळ जीवनी
हरवला मी तो किनारा
नजर वादळात त्या
शोधून पाहे बाबांना
दिसेल का पुन्हा मला
ती हरवलेली हास्य मुद्रा
स्मित हरवले मी
त्या काळाच्या वादळात
पोरके आज मी बाबा
नयनी आसवाचा धारा
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा