विस्तवाचा निखारा

का आयुष्यी त्याच्या
विस्तवाच निखारा
रक्ताघामाने भिजते धरणी
पदरी नापिकीचा पसारा
रात दिस डोळे त्याचे
पिकाकडे बघती
राखता पिक अनवाणी
पाया माय मातीचा सहारा


कधी फाटक्या वहनातून
फन लागे पायाला
भळभळ रक्त वाहे
नयनी आसवांच्या धारा
ते आभाळाचं लेकरू
झोक्यामध्ये रडत राही
माय वेचता फन वावरातले
लेकरा देई पहारा

उभ्या वावरात त्याच्या
रक्ताघामाच शिंपण
लेकरावाणी जपतो पिक
उनवार झेलत सारा
जपण्या पिक रात्रीला तो
जागल जाई रानी
पहाटी पहाटी डोईवर त्याच्या
इंधनाचा भारा


दिसा माग दिस जाती
घरी येई पिक
स्वागत होई पिकाचे
मनी स्वप्नांचा पसारा
लेकरा बाळा कपडेलत्ते
वही-पेन घेईन
जाताना बाजारी क्षणात
होई स्वप्नांचा चुराडा

मातीमोल भाव लागे
ढसाढसा तो रडतो
बाहेर कर्जाचा डोंगर
मन घेईल फाशी चा सहारा
पिकाचे मोती माती मोल देऊन
घरी रडत रडत येई
स्वप्नांना नाही अर्थ
आयुष्या जणू विस्तवाचा निखारा